Hiv en Aids teisteren al op zijn minst sinds 1983 onze planeet. In de eerste jaren van de epidemie waren vooral de zogenaamde risicogroepen zoals druggebruikers, homosexuelen en sexwerkers slachtoffer van HIV en AIDS. En omdat ik in die jaren in Amsterdam woonde en werkte als pastoraal werker kwam ik mensen uit deze groepen tegen en maakte ik al in de 80-er jaren verschillende sterfgevallen aan Aids mee. Van 1990-2000 was ik pastor voor de hard-druggebruikers in Amsterdam. Daar leidde ik zelf 150 uitvaarten van druggebruikers die aan Aids waren gestorven.
In 2001 ging ik in Zuid Afrika werken en werd mijn leven de strijd tegen de verschrikkelijke gevolgen van Aids. In 1996 heb ik op een Internationale Aids Conferentie zuster Patricia Walsh uit Harare leren kennen. Van haar hoorde ik dat in Zimbabwe net als in Zuid Afrika Aids voor honderdduizenden doden zorgde en dat er in Zimbabwe meer dan 1 miljoen weeskinderen ten gevolge van Aids waren. Vanaf 2005 bezocht ik Harare regelmatig en zo maakte ik ook kennis met het Emerald Hill Children’s Home. Ik raakte onder de indruk van het heldhaftige werk dat de staff daar verricht om de moeilijkste groep weeskinderen met HIV, vaak afkomstig van de straat, een goede opvoeding en scholing te geven.
Sindsdien probeer ik waar mogelijk mijn netwerk te mobiliseren om “Emerald Hill” te steunen. Het is ongelofelijk wat de staff in Emerald Hill onder de meest demotiverende omstandigheden tot stand weet te brengen. Ik beveel steun voor “Emerald Hill” van harte bij u aan!
